ที่รักษาพืชพันธุ์
- 24 สิงหาคม 2556
- 1,785
นิยามและการประกาศ
ที่รักษาพืชพันธุ์เป็นพื้นที่คุ้มครองที่จัดตั้งขึ้นภายใต้พระราชบัญญัติการประมง พ.ศ.2490 พระราชบัญญัตินี้ได้มีการแก้ไขเพิ่มเติม เมื่อ พ.ศ.2496 และ พ.ศ.2528 ได้กำหนดพื้นที่คุ้มครองที่เรียกว่า “ที่รักษาพืชพันธุ์” ซึ่งหมายถึง ที่จับสัตว์น้ำซึ่งอยู่บริเวณพระอารามหรือปูชนียสถานหรือติดกับเขตสถานที่ดังกล่าวแล้ว บริเวณประตูน้ำ ประตูระบายน้ำ ฝาย หรือทำนบ หรือที่ซึ่งเหมาะแก่การรักษาพืชพันธุ์
พื้นที่คุ้มครองนี้มีมีมาตราที่เกี่ยวข้องกับขอบเขตและลักษณะของพื้นที่และการประกาศ คือ มาตรา 4 (ข้อ 5) : การกำหนดคำนิยามของ “ที่จับสัตว์น้ำ” มาตรา 6 : การกำหนดประเภทของที่จับสัตว์น้ำ มาตรา 7 : การจัดตั้งที่รักษาพืชพันธุ์ มาตรา 8 : การกำหนดคำนิยามของที่รักษาพืชพันธุ์ และมาตราที่เกี่ยวกับการคุ้มครองสัตว์น้ำในที่รักษาพืชพันธุ์ มี 7 มาตรา คือ มาตรา 4 (ข้อ 2) มาตรา 17 มาตรา 18 มาตรา 19 มาตรา 20 มาตรา 21 และ มาตรา 22
