เขตห้ามล่าสัตว์ป่า
- 24 สิงหาคม 2556
- 1,884
นิยามและการประกาศ
เขตห้ามล่าสัตว์ป่า (non-hunting areas)
เป็นพื้นที่คุ้มครองประเภทที่ VI (ตามระบบการจัดประเภทการจัดการพื้นที่คุ้มครองของ IUCN) หมายถึง พื้นที่คุ้มครองเพื่อการจัดการที่อยู่อาศัย/ชนิดพันธุ์
เชตห้ามล่าสัตว์ป่าของประเทศไทย จัดตั้งภายใต้พระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ. 2535 ซึ่งอยู่ภายใต้ความรับผิดชอบของกรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่าและพันธุ์พืช กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม เขตห้ามล่าสัตว์ป่าจัดตั้งขึ้นเพื่ออนุรักษ์พื้นที่ที่เป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่าบางชนิดหรือเป็นที่ที่สัตว์ป่าต้องการใช้สำหรับกิจกรรมบางอย่างในการดำรงชีวิต เช่น เป็นที่ผสมพันธุ์ วางไข่ เลี้ยงตัวอ่อน เป็นแหล่งอาหาร เป็นที่ลงพักระหว่างเดินทางย้ายถิ่นฐาน เป็นต้น (นิวัติ, 2546; อนุวัฒน์, 2551)
