สมุทรศาสตร์
- 25 สิงหาคม 2556
- 410
การจัดการคุณภาพน้ำทะเล
สภาพปัญหาและภาวะคุกคามน้ำทะเลชายฝั่ง ความเชื่อมโยงของสายน้ำจากบกสู่ทะเล เป็นระบบนิเวศทางน้ำที่ธรรมชาติสร้างมาให้สอดคล้องและสมดุล แต่เมื่อเมืองขยายตัวขึ้น ผู้คนมากขึ้น ปัญหาการรุกล้ำพื้นที่ชายฝั่งทะเลก็ตามมา ทั้งท่าเทียบเรือโรงแรม สถานที่ท่องเที่ยว หรือแม้กระทั้งชุมชนนอกจากนี้ปัญหาการระบายน้ำทิ้งลงสู่แหล่งน้ำผิวดิน ทั้งจากอุตสาหกรรม เกษตรกรรม และบ้านเรือน ก็ไหลต่อเนื่องลงสู่แหล่งน้ำทะเลในท้ายที่สุด คุณภาพน้ำชายฝั่งทะเลอันดามันและอ่าวไทย พื้นที่สำคัญที่ต้องเฝ้าระวังได้แก่บริเวณปากแม่น้ำสำคัญ โดยเฉพาะอ่าวไทยตอนบนที่มีแหล่งเพาะเลี้ยงสัตว์ทะเล เกษตรกรรม อุตสาหกรรมและพื้นที่ชุมชน อยู่ในพื้นที่ภาคกลางตอนล่างและบริเวณแหล่งท่องเที่ยว ชายหาด เกาะ โดยเฉพาะปัญหาการเพิ่มขึ้นตะกอน แบคทีเรีย และสารอาหารอินทรีย์สารในน้ำทะเล ซึ่งมีแนวโน้มมากขึ้น ข้อเสนอแนะเพื่อการจัดการคุณภาพน้ำทะเลและชายฝั่งมีดังนี้
1. เฝ้าระวังติดตามพื้นที่เสี่ยงและเป็นปัญหาอย่างต่อเนื่อง ตรวจสอบและวิเคราะห์ข้อมูลเพื่อหาปัจจัยที่เป็นสาเหตุของปัญหา แจ้งผลการศึกษาให้หน่วยงานที่รับผิดชอบในพื้นที่ได้ทราบ เพื่อนำไปใช้ในการบริหารจัดการต่อไป
2. มีระบบฐานข้อมูลซึ่งสามารถใช้ในการวิเคราะห์ผลอย่างต่อเนื่อง เพื่อทราบถึงแนวโน้มและการเปลี่ยนแปลง เพื่อใช้เป็นข้อมูลพิจารณาประสิทธิภาพและประสิทธิผลการจัดการพื้นที่ที่มีปัญหา
3. มีการดูแลและควบคุมแหล่งกำเนิดมลพิษในพื้นที่ปัญหาอย่างเคร่งครัด รวมทั้งการบริหารจัดการระบบบำบัดน้ำเสียอย่างมีประสิทธิภาพ
4. ให้มีการบังคับใช้กฎหมายและมาตรการด้านมลพิษและสิ่งแวดล้อมอย่างจริงจัง
