ในปี พ.ศ. 2540 องค์การศึกษา วิทยาศาสตร์และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ หรือ ยูเนสโก ได้ประกาศให้พื้นที่พื้นที่ป่าชายเลนของศูนย์วิจัยป่าชายเลน และพื้นที่โดยรอบบริเวณ อำเภอเมือง จังหวัดระนอง เป็นพื้นที่สงวนชีวมณฑล ซึ่งนับเป็นพื้นที่ระบบนิเวศป่าชายเลนแห่งที่ 4 ของประเทศไทยประเทศไทย มีพื้นที่สงวนชีวมณฑล จำนวน 4 แห่ง ได้แก่
          1. พื้นที่สงวนชีวมณฑลสะแกราช ตั้งอยู่ที่สถานีวิจัยสิ่งแวดล้อมสะแกราช ตำบลวังน้ำเขียวอำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา เป็นพื้นที่ป่าสงวนแห่งชาติที่มีป่าดิบแล้งและป่าเต็งรังที่มีลักษณะสมบูรณ์ได้รับการประกาศให้เป็นพื้นที่สงวนชีวมณฑลใน ปีพ.ศ. 2519 ปัจจุบันอยู่ในความดูแลของสถาบันวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งประเทศไทย กระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี

          2. พื้นที่สงวนชีวมณฑลแม่สา-คอกม้า ตั้งอยู่ที่อุทยานแห่งชาติดอยสุเทพ-ปุย อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ และอยู่ในพื้นที่โครงการพัฒนาลุ่มน้ำแม่สา อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ เป็นป่าดิบเขา มีป่าเต็งรังและป่าผสมผลัดใบได้รับการประกาศให้เป็นพื้นที่สงวนชีวมณฑล ในปี พ.ศ. 2520 อยู่ในความดูแลของกรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม

          3. พื้นที่สงวนชีวมณฑลห้วยทาก ตั้งอยู่ที่ป่าสงวนแห่งชาติแม่งาว อำเภองาว จังหวัดลำปาง เป็นป่าผสมผลัดใบที่มีไม้สัก ป่าเต็งรัง ป่าดิบแล้งและสวนป่าสัก ได้รับการประกาศให้เป็นพื้นที่สงวนชีวมณฑลในปี พ.ศ. 2520ในความดูแลของ กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม

          4. พื้นที่สงวนชีวมณฑลระนอง ตั้งอยู่ที่ ศูนย์วิจัยป่าชายเลนระนอง อำเภอเมือง จังหวัดระนอง ได้รับการประกาศให้เป็นพื้นที่สงวนชีวมณฑลในปี พ.ศ. 2540 อยู่ในความดูแลของกรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่งกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมโดยเป็นป่าชายเลนแห่งแรกของโลกที่ได้รับการรับรองให้เป็นพื้นที่สงวนชีวมณฑล นับเป็นพื้นที่สงวนชีวมณฑลที่เข้าเกณฑ์ข้อกำหนดพื้นที่สงวนชีวมณฑลใหม่ของยูเนสโก (modern biosphere reserve)